Voorjaar 2021, een paar km ten noorden van Arnhem, ergens in de Veluwe.

Jaap Schutter is bezig aan zijn dagelijkse avondwandeling met zijn hond. Vandaag bracht een opmerkelijke gebeurtenis wat afwisseling. Enkele minuten geleden werd hij plotseling verrast door een groep brandganzen die vlak voor zijn neus opvloog. Jaap en zijn hond waren net uit een weelderig bosgebied gekomen dat langzaam ontwaakt uit de winterrust, toen ze geconfronteerd werden met een imposante groep van ruim 100 vogels. De ganzen stegen op en vormden een grote boog over Jaaps hoofd, voordat ze hun koers naar het noorden inzetten.

Op zichzelf was dit niet ongewoon in deze tijd van het jaar, aangezien trekvogels vaak een korte tussenstop maken in de Veluwe. Wat echter wel bijzonder was, was dat Jaap een mensachtig figuurtje meende te zien op een van de voorste vogels in de zwerm. Terwijl hij daarover loopt te piekeren en zich voorneemt om toch eens een oogarts te bezoeken, beseft hij ook opeens dat zijn hond Jack totaal niet op het hele voorval reageerde - normaal gesproken zou die wild worden bij het zien van zo'n grote groep vogels.

Kabouter Marius zit goed in zijn buitengewoon comfortabele zadel. Hij lift mee op de rug van de oudste zoon van de groepsleider van de ganzen, Oliver genaamd. Oliver bevindt zich op de derde rij van de V-formatie. Normaal gesproken is het zijn taak om tijdens de trek de rechterflank van de vlucht te observeren, maar deze keer is hij vrijgesteld van die verantwoordelijkheid, omwille van de passagier op zijn rug. Zijn twee eieren jongere broer vliegt naast hem om die taak over te nemen. Oliver is echter sterk, en de aanwezigheid van de kabouter belet hem niet om ook een oogje in het zeil te houden.

Marius kreeg zonet van Oliver te horen dat ze ervoor gaan. Het belooft dus een lange vlucht te worden, een vlucht zonder pauzes tot ze voorbij de Baltische Zee zijn. Marius kijkt even naar het landschap dat onder hen voorbijglijdt, en doet een vlugge berekening. Deze vlucht zou wel eens meer dan twee volle dagen kunnen duren. Marius begint zich dan ook onmiddellijk voor te bereiden op wat een lange zit zal worden, en hoopt die aangenaam door te komen door zoveel mogelijk te slapen. Hij maakt zijn beenankers daarom nog iets steviger vast, zodat hij niet per ongeluk uit zijn zadel zou vallen terwijl hij slaapt. Na een extra controle is hij er klaar voor. Hij trekt zijn kaboutermuts diep over zijn ogen en nestelt zich warm in de veren van Oliver.