September 2022, in een donker bos in een verlaten vossenhol, ’s nachts. 

Twee kabouters, een kabouter en een kaboutervrouw, zitten tegenover elkaar aan een minuscuul kampvuurtje. Ze kijken beiden zwijgend voor zich uit. Rond hen ligt, mooi geordend, reismateriaal. Het is zowel aan de locatie als aan het materiaal te zien dat dit reizende kabouters zijn.

De kaboutervrouw verbreekt de stilte. "Marius" - de kabouter kijkt op en kijkt recht in de oogjes van zijn reispartner - "gaan ze ons wel geloven?". "Of ze ons nu geloven of niet, Estral, ik weet dat ze van mij sowieso zullen zeggen dat ik een dwarsligger ben, en wat ze misschien over jou zullen zeggen durf ik zelfs niet over mijn lippen te laten komen. Maar dat mag ons er niet van weerhouden om onze plannen door te zetten. We kunnen nu niet opgeven, we zijn al zo lang onderweg en we zijn al zo ver gekomen. En ik weet het, die horden Siberische wachters die ze achter ons aan gestuurd hebben zullen we op ons pad blijven tegenkomen. Het zal er zeker niet gemakkelijker op worden, maar wat die tot nu toe ook geprobeerd hebben, het lukt ze blijkbaar toch niet om ons spoor te vinden en al zeker niet om ons te pakken te krijgen. We mogen de hoop niet opgeven!".

Beide kabouters kijken elkaar zwijgend aan. Ze beseffen dat ze niet alleen moeten omgaan met de voortdurende dreiging van de Siberische wachters, maar dat er ook alweer een winter dichterbij komt en dat ze, behalve op een paar dieren en een paar dissidente kabouters na, op niet veel hulp moeten rekenen. Ze slaken allebei tegelijk een diepe zucht, en daarna valt er een ijzige stilte...

Het vervolg ontdek je in de andere teasercaches van GG5voor12...